Գարնան խոնավ լույսով ու մշուշով շաղախված բացվում է ապրիլյան առավոտը: Ձեռքդ մոտեցնում
ես օրացույցին, պոկում ես նախորդ օրվա թերթիկը, և աչքերիդ դեմ կանգնում է խոշորատառ
24 թիվը:
Ապրիլի 24… Տպարանային սև ներկով սպիտակ թղթի վրա տպված ամիս-ամսաթիվ չէ դա, այլ
աշխարհում կյանքի ստեղծագործ խաղաղության, մարդկության դեմ գործված մի դավադրության`
սևով սպիտակի վրա գրված հաստագրում, գարնան ծաղկած ծառերի, ուրախ, փրփրադեզ ջրերի,
գրչի գգվանքին սպասող թղթի սպիտակություններին, և առհասարակ աշխարհի սպիտակությանը
օրը ցերեկով կռիվ հայտարարած սևի երկանիշ կրճատագիրը:
Ինչ լավ կլիներ, որ աշխարհում չլիներ մի այդպիսի ապրիլ, մի այդպիսի 24: