Տրանսպորտի
գինն էլ թանկացավ և, եթե զգացել եք միանգամից ամեն ինչի գինը կտրուկ աճեց, կարծում
եմ թվարկելու կարիք չկա: Բողոքել,բողոքել… միևնույն է որքան էլ բողոքենք ոչինչ չի փոխվելու
կամ ինչքա՞ն բողոքել, արդեն հոգնել ենք: Հոգնել ենք օրեցօր խանութներում թանկացումներ
տեսնելուց, տրանսպորտում մյուսի վրա ընկնելուց ու մեջքի ցավ ստանալուց: Հիմա, որ
150 դրամ դարձավ ո՞ւմ է պետք, եթե կրկին նույնն է լինելու, դու նորից «խեղդվելու» ես
երթուղայինում ու շախմատի ձի ես մնալու: Ո՞ւմ է պետք ձեր թանկացումը, երբ օգուտի փոխարեն
վնաս եք պատճառում մարդկանց: Դե հերի՛ք է էլի… 100, թե՞ 150, այս է խնդիրը, ո՞րն է
հոգեպես ավելի ազնիվ ՝ տրանսպորտում ճզմվել, թե՞
մեջքի հիվանդություն ստանալ: 100, թե՞ 150:
Հեղինակ՝ Մելինե Լևոնյան